《【南吕】金字经 伤春落花风》拼音版

元代吴仁卿

nánjīnjīngshāngchūnluòhuāfēng--rénqīng

shāngchūn

luòhuāfēngfēizhījiùxiānyuèquēzhōngyǒuzàiyuányuányuèyuánrénwèiyuánzhūyánbiànshízhòngshǎonián

yǒngláncǎi

tánqiāohán绿páopiāobàihǎochūnfēngláncǎirénshēngnénggānkūnxiǎoérxiūxiào

sòngshēngpíng

tàipíngshuínéngjiànwàncūnsāngzhèyān便biànshìfēngdiàoshùnniántián绿yúnjǐnbiānqióngzhīxiàngāoyóumián

yǒngqiáo

zhèjiācūnláojǐnjiāpēiwèngkāimàilejiāntóudāncháikǒujiǔqián怀huáinèichuāizhùjiālái

宿hándān驿

mèngzhōnghándāndàoyòuláizǒuzhèzāoshìshānrénsuǒjiàgāocháomíngchùtáoshuíjīngjuéxiǎoshuāngqīnbìnmáo

yǒngyuānmíng

jìnshítáoyuánliàngjīngcáichǐwèipéngxiànzǎizāiràohuángkāichuánqiānzàipiānguīlái

sōngnánqiūwǎn

xiègōngdōngshānyǒushíxiéyóulǎosōngnánshūmǎnlóulóuwàitóuluànfēngyúnjǐnqiūshuíwèi寿shòu绿huánshuāngzhōu

dàoqíng

jīnrényǐnjiǔrénānzàizāiyǒujiǔhuāyǎnjuànkāichuītáirénxiàjiēfángàiqīngchūnzàilái

dàorénwèihuójiànérwèibàncháyàoqínjiǔhuàshūshìshìshìcǎoshāoqíngzhūháishāngèngshāocányào

tàizōnglíngyānlǎoziyāoyuèlóu便biànshìnánérzhìqiūxiūrénnéngdàotóubēizhōngjiǔshèngguānnèihóu

hǎitángqiūqiānjiàluòyángguānhuànjiāyànzitángshēnzhúyìngshāchārénxiūwènyángxiàgōngjīngluòhuā

zhōngshàngxiǎolóu

qiántánggǎnjiù

míngshìwēiguāngǒuchóunánmǐndōngmèng西dàowènshìdōuwèiguǐxiāojǐnjiùshírén

xiǎoqīngshuāngjiàn

qīnggàojīnshānxíngxíngxíngxiǎngxíngxíngxiěxíngyīngdōushuānglángchùyòusuíjiāngfànchárén

西yànyǐn

rénpínghuàlánzhōuhéngjǐnàn线xiànliǎngdiǎngāofēngmiànshānzhēngdàncǎixiùwānhóngqīngànzhíchīdejiǔlánrénsàn

chūnguīyuàn

shāngchūnbìngcánchūntiānyíngsǔnróuchángsǔnshuāngéshòusǔnxiānghuànxiǎoméikuàizhòngménshēnyīnghuāxiàorénqiáocuì

西fànzhōu

jiāocōngjǐnjiānqīngluócǎishànliánjuǎndōngfēnghuāzhànxiāngyúnliǔqíngyānfànhuàchuánlièyánshēngxiāopiànréndōuzàishuǐjīnggōng殿diàn

chūncán

chūnguāngzhèngnóngyīngshēngxiāngsòngrényúnlántángchénsuǒzhuāngtáihuàyǎnliánlóngjǐnzhàngzhōngcuìbèikōngrénxiānggòngyāngshā绿chuāngchūnmèng

jiārénsòngbié

yuānyānggòngluánfèngxiāngpèifàngtóngqīncháocháotóngxiāngsuíměngxiāngliúdēngshíjiānfěnqiáozhīcuì

jiārénhuàjiù

yōulánxiǎoxuānxiántíngshēnyuàntóngxiàngshūwéigòngzuòyínchuāngduìbīngxiánxiǎngzàixiānniánjīnfānxiāngjiànliàngderényǎnqiánhuóxiàn

qīnglóuyuàn

zhèngshìshuǐzǎorénrèn使shǐleqiánzhìleānzuòlemèi使shǐjiànshíjiāngzánpāoshǎnderénjīnérzhe

guītínghènbié

xiāngzhīxiàobàngrénhuǐxièguǎnqínlóuliǔhuājiēlàngjiǔxiáncháruòdàojiāxiàdegànzhèchīqiāocáimànmàndeshuōhuà

zhāngtáiyuàn

jiāngzánkāirénbànguàilegōngmínglenánfèiletiánzháixiǎngláishénnàidāngshíhuānàidōupiēzàijiǔxiāoyúnwài

吴仁卿简介

唐代·吴仁卿的简介

吴仁卿,名弘道,号克斋。至顺 元年(一三三○)前以府判致仕,他还担任过知县。

...〔 ► 吴仁卿的诗(12篇)